یه عاشق

اگه با تموم این خاطره ها
تو همین دفتر عشق جام بیزاری بعد اون دیگه نه من مال من
نه تو تکیه گاه این شکستگی
بیا عاشق بمونیم کنار هم
نگو از این نرسیدن خسته ام
نگو از این نرسیدن خسته ام ما به هم نمی رسیم آخر بازی همینه
آخر عشق دوتا خط موازی همینه
ما به هم نمی رسیم
من و تو مثل دو تا خط موازی می مونیم
که توی دفتر عشق اسیر شدیم
نرسیدیم به هم آخر شب
تو همون دفتر کهنه پیر شدیم
با هم و کنار هم روز ها گذشت
دستای من نرسیده به دست تو
می دونم که ما به هم نمی رسیم
اگه با شکست من شکست تو
اگه من بشکنم،تو بی خیال
بگذری و تنهام بذاری


  

(( چشمان معصوم ))

یه چشم همیشه باید توش اشک باشه وگرنه میسوزه
یه دل همیشه باید توش غم باشه وگرنه میشکنه
یه لب همیشه باید روش خنده باشه وگرنه زود پیر میشه
یه کبوتر همیشه باید عشق پرواز داشته باشه وگرنه اسیر میشه
یه صورت همیشه باید شاد باشه وگرنه به دل هیچ ﮐس نمی چسبه
یه دیوار همیشه باید به یه تیر تکیه کنه وگرنه میریزه
یه قلب پاک همیشه باید به یه نفر ایمان داشته باشه وگرنه فاسد میشه..
یه جاده همیشه باید انتها داشته باشه وگرنه مثل یه کلاف سر در گم میشه
یه قناری باید به خوش آوازیش ایمان داشته باشه وگرنه ساکت میشه..
می پرسی تو را دوست دارم؟
حتی اگر بخواهم پاسخ دهم نمی توانم
مگر می شود با کلمات ، احساس دستها را بیان کرد؟
می پرسی تو را دوست دارم ؟
مگر واقعا" پاسخ این سوال را نمی دانی ؟
مگر خاموشی من ، راز دلم را به تو نمی گوید ؟
مگر آه سوزان از سر نهان خبر نمی دهد ؟
راستی آیا شکوه آمیخته به بیم و امید ،
که من هر لحظه هم می خواهم به زبان آورم و هم سعی می کنم
که از دل بر لبم نرسد ، راز پنهان مرا به تو نمی گوید ؟
من !
چطور نمی بینی که سراپای من از عشق به تو حکایت می کند ؟
همه ذرات وجود من با تو حدیث عشق می گویند ،
بجز زبانم که خاموش است

نامه عشق

برام نوشت:

میخواهم
در باختن در بردن
در زیستن در مردن
شانه به شانه هایت بیایم
در فصل های سرد
پایم را بر گودی جاپایت بر مخمل برفها بگذارم
و با حضور بهار
از مزرعه سبز دستانت برویم
میخواهم مینیاتور شریف خنده هایت
در هجوم بالغ گفته هایت
ثانیه شمار روزهای با تو بودن باشد
و برگ برگ این تقویم با تو به آخر رسد…

نوشتم :

کاش دوست داشتن و عشق برای رسیدن به هم کافی بود !!! ولی ...

نوشت :

من(خط فاصله) تو...نه!شاید این تفریق است بین ما
حالا که هر چه بیشتر پیش میرویم به صفر ...
نزدیکتر میشویم !!!

نوشتم :

اگر این (خط فاصله) است بین ما !

بهتر که به صفر نزدیکتر شود...

و اگر تفریق است ٬ که حاصل تفریق من و تو  صفر است...

باران؟!؟!؟!؟

به دقت گوش کن...
اینجا همه چیز بیصداست
زمان پیوسته در حال گذر است

آیا تابه حال کسی پرسیده چرا اینقدر ساکت و آرام میگذرد؟
به خودت سخت نگیر پاسخ این سوال ساده ست...
عشق همچون آواره ای سرگردان و بی هدف در شهر پرسه میزند

تا شاید در آخرین لحظات کلید خوشبختی را به چشمانی پاک و معصوم هدیه کند!!!
آری دیگر عاشقی نیست تا از برکت لحظات شیرین دوست داشتن ٬ گذر زمان را حس نکند

باورش برایت سخت است... نه؟
این روزها بازار تهی خرید و فروش عشق پر رونق است
راستی اگر میخواهی نشان عاشقی را پیدا کنی...

آن را فقط در نگاه خسته پدر بزرگ و مادر بزرگ جستجو کن !!
جایی که سالهاست حرص و طمع دفن شده...
چه زیبا که در خانه شان آرامشی پر رمز و راز حکمفرماست

سکوت فریاد دل من است...
فقط تو باورش کن!!؟

سهم مااااااااا

نمی دونم تو رو نفرین کنم یا اینکه نه!
نمی دونم تو حل مشکلی یا مشکلم!
با تو عاشقانه بودم پس چرا
حسرت یه روز عشق موند تو دلم
با تو شبنامه بودم نه یک غزل
با تو رودخونه بودم نه یک قنات
یه روزی من و تو بودیم و حالا
من و تنهایی و یک عمر خاطرات
تو رفتی و سهم ما سفر شد
دل آروم ما دربدر شد...
ندونستم چرا مرغ عشقم
توی عاشقی بی بال و پر شد

توی این غربت پر هول و هراس
دارم عین ماهیا جون می کنم
خسته ام از تظاهر به سادگی
جای دندون هزار گرگ رو تنم!
نه کسی می دونه که من چی می خوام
نه خودم دونستم عیب کار کجاست
تا به هر کی می گی عاشقی چیه،
می گه بگذر عاشقی تو قصه هاست!!!
تو رفتی و سهم ما سفر شد
دل آروم ما دربدر شد...
ندونستم چرا مرغ عشقم
توی عاشقی بی بال و پر شد
نمی دونم...!!!
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ

احمد کایا

این ترانه یکی از شاهکارهای "احمد کایا" خواننده ترکیه س که واقعا عاشقشم

بیش از این دیگه نمی تونم باهات بمونم                     Artık seninle duramam
امروز غروب از اینجا می رم                              Bu akşam çıkar giderim
حسابت باشه به روز قیامت                             Hesabım kalsın mahşere
از همه چیز دست میکشم و می رم                          Elimi yıkar giderim

نمیخواد به خودت زحمت بدی                          Sen zahmet etme yerinden
هیچ فریادی از ته دل نمیکنم                           Gürültü yapmam derinden
از بین انگشتات                                      Parmaklarım üzerinden
مثل آب جاری میشم و می رم                            Su gibi akar giderim 

دیگه بعد این صفا میکنی                                           Artık sürersin bir sefa
اما من نه جسمی برام مونده، نه جفا                     Ne cismin kaldı ne cefa
این دفعه هم شکایت نمی کنم                            Şikayet etmem bu defa
دندون هامو بهم فشار میدم و می رم                        Dişimi sıkar giderim

فکر کردی زخمها منو از پا در میاره                              Bozar mi sandın acılar
با اشتیاق به سمت بلاها  میرم                            Belaya atlar giderim
مثل گلوله ٬ مثل خمپاره                                 Kurşun gibi mavzer gibi
مثل کوه، منفجر میشم و میرم                          Dağ gibi patlar giderim

اگه همه چیزمو هم از دست بدم                           Kaybetsem bile herşeyi
این عشق و پاره میکنم و می رم                         Bu aşkı yırtar giderim
رفتنم از ته دل نخواهد بود                                Sinsice olmaz gidişim
در و بهم می کوبم و می رم                              Kapıyı çarpar giderim

ترانه ای که برای تو نوشته بودم                           Sana yazdığım şarkıyı
از سازم می کنم و می رم                              Sazımdan söker giderim

میدونی که، من هیچ وقت گریه نمی کنم                    Ben ağlayamam bilirsin

سرم و پائین میندازم و می رم                              Yüzümü döker giderim

از سگ ها و پرنده ام                                 Köpeklerimden kuşumdan
از خواسته هام دل میکنم و می رم                       Yavrumdan cayar giderim
هر چیزی که ازت گرفته بودم                                   Senden aldığım ne varsa
میزارم سر جاش و می رم                                Yerine koyar giderim

خودم و واست لوس نمی کنم                            Ezdirmem sana kendimi
دلم و داغون میکنم و میرم                               Gövdemi yakar giderim
نفرینت نمی کنم، نترس                                  Beddua etmem üzülm

همه چیز و بخاطر میسپارم و میرم 

گفتگوهای تنهایی (دکتر علی شریعتی)

• مهربانی جاده ای است که هر چه پیش تر روند خطرناک تر میگردد ، نمی توان برگشت...اما لحظه ای باید درنگ کرد و شاید چند گامی بر بیراهه رفت.
• من آنم که هم اکنون هستم ، نه آنکه باید باشم. آنکه باید باشم کسی است که نیست.
• خوب بودن از زیبا بودن گاه زیباتر است و خوب بودن در حد بسیار متعالی و بلندش با زیبایی بلند و عالی یکی میشود.
• سرنوشت کار خودش را می کند و ما ابزار ناآگاه اوئیم.
• ایمان بی عشق اسارت در دیگران است و عشق بی ایمان اسارت در خود. ایمان بی عشق تعصبی کور است و عشق بی ایمان کوری متعصب.
• عشق بیتابی یک روح تشنه ، نیازمند و نیمه تمام و مجهول و تنها و بیگانه برای یافتن خویشاوندش ، آشنایش ، همجنسش ، نیمه دیگرش ، چشمه گوارایش ، وطنش و ... عشق راستین ترین و متعالی ترین احساس و نیاز انسان است اما معشوق ؟ دروغین است ، دلهایی که عشق می آفرینند و بزرگ و پرشکوه کم نیست اما روحهایی که معشوق باشند هیچ نیست و این بسیار قابل تامل است : چرا عشق راست و معشوق دروغ است ؟
• من از تو عشق را گدائی نمی کنم ، اگر نخواهی هرگز نخواهم خواست!
• چه پست و زبونند روحهایی که چشم به گذشت و فداکاری دیگران دارند ، این کثیف ترین نوع گدائی ست.
• زندگی جستجوی نیمه هاست در پی نیمه ها.
• خدایا چگونه زیستن را یاد بده ، چگونه مردن را خود خواهم آموخت.