سوگند عشق

به نام آنکه اگر حکم کند همه ی ما محکومیم

سوگند عشق

به نام آنکه اگر حکم کند همه ی ما محکومیم

بغض

بغض بزرگترین اعتراضیه که اگر بترکد دیگر اعتراض نیست....التماس است!!! 

 

 

 

درد دل

گفتمش : دل می خری ؟  

 

پرسید چند؟  

 

گفتمش : دل مال تو ، تنها بخند !  

 

خنده کرد و دل ز دستانم ربود  

 

تا به خود باز آمدم او رفته بود  

 

دل ز دستش روی خاک افتاده بود  

 

جای پایش روی دل جا مانده بود ......! 

 

 

 

 

 

آ آ آ آه ه ه ه ه .... 

 

 

بعد یه عمر عاشقی گفتی برو...! 

 

مرا دردی است اندر دل   اگر گویم زبان سوزد  

 

                      وگر پنهان کنم آن را   ترسم که مغز استخوان سوزد!

چرا؟!!؟

تو میری و من فقط نگاهت می کنم , تعجب نکن که چرا گریه نمی کنم  

 

بی تو یک عمر فرصت برای گریستن دارم  

 

اما 

 

 برای تماشای تو همین یگ لحظه باقیست....... 

 

 

 

 

دوباره باز میکند غم تو دفتر مرا      

 

                    

                     دلم دوباره یاد میکند نگاه آخر تورا  

 

                                    چرا نگفت میروم؟ 

 

                                                         چرا چرا؟؟؟ 

 

جواب این سوال را چرا نداد بی وفا.....؟؟!! 

 

بی وفا

 

 

به نام اعتماد و عشق 

 

 

       اگر دستی به من آویخت 

 

 

                      به پایش زندگی دادم 

 

 

                                به جامم زهر حسرت ریخت... 

 

 

 

 

 

 

آخر ای دوست نخواهی پرسید 

 

که دل از دوری رویت چه کشید؟ 

 

                                         سوخت در آتش و خاکستر شد  

 

                                                 وعده های تو به دادش نرسید... 

 

آنهمه عهد فراموشت شد؟؟! 

 

چشم من روشن،روی تو سپید      

 

                            

                                     جان به لب آمده در ظلمت غم 

 

                                             کی به دادم رسی ای صبح امید؟؟ 

 

آخر این عشق مرا خواهد کشت 

 

عاقبت داغ مرا خواهی دید....!!! 

 

 

 

اگر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم، کسی که حرف دلش را نگفت من بودم...

به خدا سخته

ای کاش بودی تا ببینی... 

 

 چقدر در التهابم... 

 

نیستی در کنارم تا حرفهای دلم را رو در رو  

 

 

برایت بازگو کنم و من بایست هرشب،  

 

خسته از گذشت روز،خمیده از خستگی ها،  

 

 

 

بی تاب از خمودگی ها و رنجور از بی تابی ها و رنجیده از غریبه ها  

 

بنشینم و برایت سخنان شیرین بنویسم...  

 

 

 

 

 

ای کاش می دانستی... 

 

 چقدر سخت است، 

 

 

چقدر دشوار است، 

 

 هر شب بی آنکه تو در کنارم باشی 

 

 با یاد 

 

بنشینم و ترا زمزمه کنم و برایت بنویسم...!  

 

نمی دانم امروز چندم جهنم است؟ نعشِ ستاره بر دوش دارم سرشار از دلتنگی ام و هی به تو می اندیشم هنوز رد پاهایت را به سینه قاب  

 

کرده ام شب ها دلتنگی هایم را خواب می بینم امروز "حوصله ام ابریست " خدا کند که ببارم...

اشکم خشکید

حادثه نقشه کشیده که بیفته توی دستام

                                              تو رو از من پس بگیره بار یادم بیاد که تنهام

اما من کوتاه نمی یام عاشقی که الکی نیست

                                       

                                        همه ی حادثه ها که آخرش افتادنی نیست... 

 

 

nbc1lkokrksof1b81syj.jpg

اگه تو عاشق نبودی  چرا قلبمو روبودی

                                                   چرا با این دل ساده این چنین بازی نمودی

حالا که عاشق شدم من رفتی و تنهام گذاشتی

                                                 منو با قلب شکسته با یه مشت خاطرات غم جا گذاشتی

تو رو باید می شناختم که هزار تا چهره داشتی

                                                  روی احساس دل من داشتی قیمت می گذاشتی

تو نتونستی بفهمی که وفا خریدنی نیست

                                                   چینی شکسته ی دل دیگه ییوند زدنی نیست...!

بی قرار

 

 

 

 

بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست  

آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست  

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب  

در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست 

 

آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد  

بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست  

بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است  

مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست  

باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق  

وسکوت تو جواب همه مسئله هاست