خاطرات من ،رود ، کلبه ، دریا ، ساحل و شاخه گل رز

عاشقانه هایم را اینبار در گوش باد زمزمه میکنم ،

شاید باد اینبار کلامم را در گوشش زمزمه کند . . .

در تلاطم امواج فراموشی ، در ساحل گذشته ، به یاد می آورم . . .

جاده های سرسبز ، رودخانه ای مردابی ، و اتاقی چوبین

تمام خاطرات من را برایم نقاشی کرده اند . . .

کلبه ای چوبی ، سراسر آنرا را شاخه های از جنس بلور ،

 ترانه هایی از جنس عشق  و گرمایی از دو قلب عاشق  فرا گرفته است.

میدانم ، که نمیدانی !

میدانم ، که نمیدانی ، کلبه هنوز هم منتظر است

میدانم ، که نمیدانی ! کلبه دیگر کلبه نیست

از کلبه  پر خاطره ما ، تنها ستونی چوبی باقی مانده است

ستونی که ما در ایام کهن بر روی آن نوشتیم

" تا ابد کنار هم میمانیم "

ساحل هم هنوز نام مرا در کنار نام تو فریاد میکشد

با هر موج ، دوان دوان بی سوی من می آید و با دستانش تو را جستجو میکند

آری ، دریا هم با یکبار نوازش تو ، تا آخر دنیا تنها تو را جستجو میکند

از دریا هم گریزان شده ام

دریا هم تنها نوازش تو را میخواهد . . .

برف هم از ما گریزان شد . . .

خاطراتم را در گوش آسمان نجوا کردم ، دلش شکست بارانی شد . . .

اما ، در همان لحظه نگاهی به قلب تو کرد ،

از سرمای قلب تو ، قلب آسمان هم یخ زد . . .

نیمکت سیمانی فریاد کشید و دانه های برف را طلب کرد

دانه های برف سرازیر شدند ،

 اینبار هم مثل همیشه به دنبال رد پای ما بودند

هر کدام میخواستند زودتر بر ردپای 2 قلب عاشق فرود بیایند

اما ، دریغ ، ماه هاست قدمهایم با گامهای تو همنشین نشده است

میگویند شاخه های گل رز همیشه ترانه عاشقی می سرایند . . .

اما عمرشان کوتاه است، نوای آنها را میبایست به دست خشکی سپرد

شاید با سوزنی ته گرد، دیواری خالی و اتاقی کم نور بتوان ترانه آنها را ابدی کرد

به یاد می آورم روزی را که از میان صدها شاخه گل تنها یکی را جستجو میکردم

از گلستان تا حوالی کلبه عشق ، تنها در گوشش زمزمه میکردم :

" اینجا اتاق بهترین دختر دنیاست ، عشق من را هر شب در گوشش  زمزمه کن "

آری دوست من حال دیگر میدانم . . .

عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ، بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن

 را برایت تکرار کند

در کور سوی زندگی ، گاهی به دنبال یک فرصت بوده ایم

گاهی به دنبال یک نگاه

گاهی به دنبال یک اشاره

گاهی به دنبال یک کلام

و گاهی حتی به دنبال یک اس ام اس خالی

چه کسی میداند ، شاید باد زمزمه مرا در گوش هایش نجوا کند

---

خاطرات من ،رود ، کلبه ، دریا ، ساحل و شاخه گل رز