چشم خون افشان

مرا چشمیست خون افشان بدست ان کمان ابرو

جهان بس فتنه خواهدشد از ان چشم واز ان ابرو

غلام چشم ان ترکم که در خواب خوش مستی

نگارین گلشنش رویست ومشکین سایبان ابرو

هلالی شد تنم زین غم که باطغرای ابرویش

که باشد مه که بنماید زطاق اسمان ابرو

رقیبان غافل ومارا از ان چشم وجبین هردم

هزاران گونه پیغام است وحاجب در میان ابرو

روان گوشه گیران را جبینش طرفه گلزاریست

که بر طرف سمن زارش همی گردد چمان ابرو

دگر حورو پری را کس نگوید با چنین حسنی

که این را این چنین چشمست وانرا انچنان ابرو

تو کافر دل نمیبندی نقاب زلف ومیترسم

که محرابم بگرداند خم ان دلستان ابرو

اگر چه مرغ زیرک بود حافظ در هواداری
به تیر غمزه صیدش کرد چشم ان کمان ابرو