برگ

من یقین دارم که برگ

 کاینچنین خود را رها کردست در

آغوش باد

فارغ است از یاد مرگ

لاجرم چندان که در تشویش از این

بیداد نیست

پای تا سر زندگیست

آدمی هم مثل برگ

 می تواند زیست بی تشویش مرگ

گر ندارد مثل او، آغوش مهر باد را

می تواند یافت لطف هر چه بادا باد را